Dr Gregory House

Na półkach polskich sklepów można już znaleźć box DVD z siódmym sezonem ultra-popularnego w naszym kraju serialu "Dr House", w którym Hugh Laurie wyczynia cuda jako tytułowy ekscentryczny lekarz.

Siedem sezonów to dość dużo, nawet jak na serial dramatyczny tak świetnie przemyślany, poprowadzony i zagrany jak "Dr House". Opowieść o diabelnie inteligentnym i zgorzkniałym idealiście, który skrywa swoje prawdziwe ja pod powłoką cudownego cynizmu i sarkazmu, ma kilku konkurentów pod względem stażu, ale trzeba szczerze przyznać, że w zdecydowanej większości przypadków osiągnięcie cyferki zbliżającej się powoli do dziesiątki oznaczało coraz większą zadyszkę (przypominam, że chodzi o seriale dramatyczne, nie komediowe). I choć twórcy zrobili wszystko co możliwe, by w sezonie siódmym odświeżyć koncepcję serialu, mniej więcej od połowy można wyraźnie zauważyć zmęczenie materiału. A także głównego wykonawcy. Nie dziwi więc, że – w dużej mierze dzięki decyzji Lauriego – ósmy sezon perypetii Gregory'ego House'a i jego szpitalnej ekipy będzie ostatnim.

Wracając jednak do "siódemki", należy oddać scenarzystom szacunek, że podjęli ryzyko i zmienili nieco stylistykę serialu. Głównymi wątkami są więc tym razem małżeństwo House'a z dr Cuddy a później, po różnych perypetiach miłosnych z tym związanych, przemiana słynnego lekarza w prawdziwego utracjusza, szastającego wszystkim, co tylko posiada. Wątki szpitalne, czyli kolejne sprawy, które House i jego ekipa muszą rozwiązywać, schodzą na drugi plan – nie mogło się bez nich obejść, bowiem to creme de la creme serialu, ale przestały mieć już tak duże znaczenie. Jest to na tyle odczuwalne, że nie zapadają one w pamięci tak mocno, jak niektóre pojedynki House'a z dziwacznymi chorobami z sezonów poprzednich. Sezon siódmy odchodzi w ten sposób odważnie od sprawdzonego schematu, dokładając kilka prawdziwie rozbrajających swoim absurdem pomysłów, lecz jednocześnie robi to na tyle bezpiecznie, że gdyby widzowie odrzucili taki kierunek rozwoju, scenarzyści byliby w stanie kosztem dwóch czy trzech odcinków wrócić do tego, co wszyscy akceptują.

Faktem jest jednak, że serial nie posiada już tej świeżości i przebojowości, opierając się bardziej na fenomenie bohaterów, z którymi widzowie zżyli się przez kilka lat nałogowego oglądania kolejnych odcinków. Taka jest po prostu kolej rzeczy. Po sezonie siódmym popularność "Dr House'a" w Polsce z pewnością nie zmaleje, tym bardziej, że pod kątem pomysłowości (choćby fantastyczny dobór piosenek) i realizacji serial trzyma najwyższy możliwy poziom. Gregory House ciągle oferuje inteligentną rozrywkę, powracająca "Trzynastka" dalej szaleje na ekranie, postać Cuddy wywoła u wielu irytację bądź wzruszenie itd. Ale dobrze mieć tę świadomość, że serial nie stanie się cieniem samego siebie, że nie zacznie zjadać własnego ogona, że – parafrazując słowa piosenki – wszyscy bohaterowie zejdą ze sceny niepokonani. Dzięki temu "Dr House", jako ośmiosezonowa całość, utrzyma swój status kultowości jeszcze przez wiele, wiele lat.

Wydany przez TiM Film Studio zestaw DVD z siódmym sezonem serialu to 5 płyt zapakowanych w ładny estetycznie, żółty tekturowy box. O samym wydaniu nie ma co się rozpisywać, bowiem trzyma się wszelkich standardów, również pod kątem dźwięku i obrazu, warto natomiast wspomnieć o zamieszczonych dodatkach, które nie są może niczym wyjątkowym, ale pozytywnie wspomagają doświadczenie wyniesione z serialu.

Mamy więc trzy materiały filmowe. "On mnie kocha, ona mnie nie kocha" to – jak sam tytuł wskazuje – dokument z planu, w którym ekipa i aktorzy opowiadają o romansie House’a i Cuddy (Hugh Laurie i Lisa Edelstein także się udzielają). Całość jest przeplatana wstawkami kolejnych faz ich intymnej relacji z różnych odcinków sezonu. „Analiza odcinka” to materiał skupiający się na odcinku piętnastym, w którym twórcy pokombinowali nieco z formułą, umieszczając całość w ramach struktury… sitcomu. Przy okazji pojawia się także wątek House/Cuddy, który zdecydowanie zdominował cały sezon. Bardzo ciekawa rzecz, zarówno eksperymentalny odcinek, jak i sam materiał. I na koniec "Powrót Trzynastki", czyli ekipa opowiada o tytułowej bohaterce, a całość ilustrowana jest głównie fragmentami z odcinka osiemnastego, ale nie warto zdradzać, o czym mowa, lepiej odkrywać to samemu.

Solidne wydanie, każdy fan serialu powinien być zadowolony.

onet.pl

Redakcja serwisu HouseMD.info.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść nadesłanych artykułów oraz komentarzy.